On keeping a diary in the age of over-sharing (David Sedaris)

Een tijd terug schreef ik op in m’n notitieboekje: “Wanneer zijn sociale media een verrijking voor creativiteit en wanneer ondermijnt het de creativiteit?” Deze vraag kwam vanzelf weer boven toen ik gisteren een video bekeek van de Amerikaanse auteur en komiek David Sedaris.

In deze video geeft hij een advies:

A lot of people are documenting their lives now. I think a difference is the degree to which they’re sharing it. I mean a lot of people will say: “I just want to get it out there!” There’s a lot to be said NOT getting it out there.

De reden om het niet (meteen) te delen volgt even later:

My advice to a young writer who wants to start a diary or keep on going is not read over what you wrote yesterday. Because it’s going to stink. Do it for a year before you go back. Just give yourself some distance.

Als je het laat rusten creĆ«er je de afstand die nodig is om iets beter op waarde te kunnen schatten. Het is een heel waardevol advies in een tijd waar sociale media die afstand verkleinen door ons te stimuleren om “instant” te posten, reageren en te liken. Wat sociale media kunnen doen is het ontmoedigen van die afstand tot jezelf en je eigen werk, een afstand die nodig is om creatief te kunnen zijn en een gezonde relatie met jezelf en je eigen werk aan te gaan.

Een manier om die relatie met je eigen werk te stimuleren of op te bouwen begint volgens Sedaris bij:

Start writing to yourself.

Oftewel: houd een notitieboekje of dagboek bij. Sedaris doet het sinds 1977 (nadat hij was begonnen op placemats).

De reden voor schrijver en kunstenaar Austin Kleon (die zich laat inspireren door Sedaris) om altijd een notitieboekje bij de hand te hebben en er dagelijks in te werken is “To pay attention to life”.

Wat sociale media stimuleren is om alles wat op je pad komt (en wat je in je notitieboekje of dagboek zou kunnen krabbelen) “instant” te delen. Het effect is dat de afstand waar Sedaris het over heeft wordt verkleind. Sociale media kunnen de aandacht ook verdraaien. Er is een groot verschil tussen deze beide vormen van aandacht:

Pay attention to your life.

Get attention for your life.

Filosoof en dichter Mark Nepo omschreef het verschil tussen deze vormen van aandacht eens treffend:

When we try to get attention, we cut off the oxygen from inside.

En de afstand die nodig is om aandacht te kunnen geven aan het leven:

Retreat from the world to get back to the world with a gift.

Als Sedaris op afstand terug kijkt naar zijn eigen beginjaren:

I did nothing but writing in my diary for seven years before I started writing stories. It’s sort of how I became a writer, getting back to my diaries and choosing things and thinking: “Oh, this might be of interest!”

Neem afstand, trek jezelf terug en “Start writing to yourself”!