Gisterochtend luisterde ik naar een podcast met Thomas D’Ansembourg (psychotherapeut en schrijver) waarin hij onder meer de principes van Geweldloze Communicatie uitlegt.
Hij legt uit hoe belangrijk het is om de overgang van werk naar thuis bewust te maken en niet van het ene in het andere te vallen. Want de emoties, de teleurstellingen en angstgevoelens die werk met zich kunnen meebrengen kunnen zich negatief uiten in onze relaties (partner, vrienden, kinderen).
D’Ansembourg spreekt over een “Douche Psychique” (of “Psychic Shower”) als een soort van mentale zelfreiniging. Een “Douche Psychique” is meestal een combinatie van muziek en een begeleidende stem die bedoeld is om de zorgen en de eindeloos herhalende gedachten (waar ik eerder over schreef) in je hoofd te kalmeren. Ik heb een voorbeeld kunnen vinden, deze is in het Frans. Zelf beluister ik regelmatig podcasts onderweg van werk naar huis (of omgekeerd), ik heb gemerkt dat de combinatie van muziek en stem (en een onderwerp waarvoor je je interesseert) beter werkt om zo’n overgang te maken dan muziek alleen.
Aandacht hebben voor die overgangen is niet altijd gemakkelijk in een tijd waar rust een schaars goed is. En waar we elke “leegte” kunnen opvullen met het bekijken van de laatste berichten en het laatste nieuws op je iPhone. Rustmomenten (of overgangsmomenten zoals D’Ansembourg het beschrijft) lijken verbannen uit onze levens.
Jung zei in dat verband eens:
I’ve realized that somebody who’s tired and needs a rest, and goes on working all the same is a fool.
Het herinnert mij er aan dat de rustmomenten tussen het een en het ander voor een belangrijk deel de kwaliteit bepalen van het volgende wat je gaat doen. Creativiteit kan hier ontstaan, in deze momenten van niets doen, rust of wanneer je van werk naar huis gaat.