Focusthee. Ik zag het laatst in een rij samen met energiethee en andere smaken. Misschien is het dankzij m’n laatste blog over Sherlock Holmes dat hier m’n oog op viel.
Focus is iets dat tegenwoordig goed verkoopt, in welke vorm dan ook. Maar je kunt er ook teveel van hebben. Dan is ontfocussen juist beter (zoals ook het boek Think Less, Learn More: Unlock the Power of the Unfocused Mind laat zien). En dat kan met thee of meer in de stijl van Sherlock Holmes: door viool te spelen of pijp te roken.
De precieze balans tussen focussen en ontfocussen is voor mij hoe schrijver Anne Lamott het eens zei:
Part of the process is to stay close to your actions. Sometimes just relax for a minute, let your mind wander and then things will naturally come to your mind.
De kop thee dus voor het ontfocussen.
Maar het focusdeel is niet minder aantrekkelijk. Je hoeft er zelfs niets voor te betalen. Je krijgt het zomaar cadeau! Als je iemand bent zoals ik, iemand die details kan waarderen en zich van nature graag focust (en dus eigenlijk meer koppen thee dan koffie nodig heeft) is het een kwestie van je focus verleggen van het resultaat naar het proces. Aandachtig kijken en luisteren, observeren en vastleggen komt eerst en daar krijg je focus voor terug. Niet andersom.
Er is ook onderzoek dat laat zien dat je gelukkiger wordt van aandacht te richten op waar je mee bezig bent, op je acties in het hier en nu.
Het is misschien zoals Sherlock Holmes aan zijn vriend Dr. Watson het verschil uitlegt tussen kijken en observeren:
Quite so! You have not observed. And yet you have seen. That is just my point. Now, I know that there are seventeen steps, because I have both seen and observed.
Uit: A Scandal in Bohemia
En dan is er vervolgens deze uitdaging om je nog meer onder te dompelen in het proces en het hier en nu, zoals Anne Lamott in retrospectief doet:
I would tell my younger self to waste more paper, to stare more often in the open space, I would be a friend to my younger self.
Staar je dus niet blind op de focusgedachte.