Volg jezelf: houd een dagboek bij

Het beste advies dat ik afgelopen jaar kreeg is om weer een dagboek te beginnen. Vanaf m’n twintigste heb ik zo’n dagboek bijgehouden, maar zoals dat met meer dingen gaat kent het korte en langere onderbrekingen.

Het helpt om me te laten inspireren hoe anderen het doen. Eén van mijn voorbeelden is schrijver David Sedaris. Lange tijd stond het boek David Sedaris Diaries: A Visual Compendium op mijn wensenlijstje (de visuele versie van Theft by Finding: Diaries 1977-2002). En ik ben blij dat ik mij nu kan laten inspireren door deze rijke, boeiende en beeldende manier van een dagboek bijhouden.

David Sedaris zei eens:

Everybody’s got an eye for something. The only difference is that I carry a notebook in my front pocket. I write everything down, and it helps me recall things.

In het boek vertelt hij hoe het voor hem ooit begon, het moment dat hij op reis was en geen vaste verblijfplaats had (en dus ook geen vast adres waarop hij brieven kon ontvangen van vrienden en familie):

[…] I’d been sending letters to my family […] but didn’t have a fixed address where I could receive mail in return. And so I started writing to myself […] for the first few months I wrote on paper bags and on the back of restaurant place mats.

Even later vertelt hij hoe schrijven hem hielp om dichter bij zichzelf te komen:

It just had to be real, and come from an honest place inside you. My honest place had tons of dibris piled on top of it. The excavation took years, but I had time, loads of it.

En in een tijd van kant-en-klare journals is dit een aanmoediging je niet te laten beperken door voorschriften of regels:

One of the great things about keeping a diary is that there are absolutely no rules attached to it. You can write in it every day, or you can check in once a month. Entries can be brief and exciting, or they can run for fifty pages, each one duller than the last. They can be in code or all caps, typed onto cream-colored paper or scrawled onto plywood with a crayon held between your toes. Care to write the words on a wet beach with a car antenna? Knock yourself out. It’s whatever you want baby. The point is to express yourself.

Volg jezelf. Schrijf jezelf een weg door deze wereld van afleiding.