Afgelopen week begon ik een nieuw ochtendritueel. Elke ochtend voor mijn dag begint zette ik m’n timer voor 5 minuten en maakte ik een tekening. Ik gaf mezelf de opdracht om gedurende een week elke ochtend een zgn. Upside Down Drawing te tekenen, zoals ik dat ook eerder deed. Je tekent iets ondersteboven, je kunt even minder vertrouwen op je verworven vaardigheden en gebaande paden bieden weinig houvast. Betty Edwards (auteur van Drawing on the Right Side of the Brain) geeft aan dat je met deze manier kijken (en tekenen) niet kunt vertrouwen op je linker hersenhelft. Je zet je linker hersenhelft letterlijk buiten spel en dús moet je je rechter hersenhelft meer benutten.
Door je linker hersenhelft op rantsoen te zetten raak je de controle deels kwijt over wat je al weet en kent (“een oog teken ik meestal zo”, “ik begin altijd bij de mond”, e.d.). Het is desoriënterend.
Eigenlijk gaat deze oefening daar over, het is een oefening in het opnieuw leren zien, een kleine reset, het loslaten van controle, het resultaat laten ontstaan, op je hoofd staan (zonder dat dus echt hoeven te doen). Keer het ondersteboven! Het herinnert mij eraan die rechter hersenhelft niet onbenut te laten.
Of zoals Einstein het eens zou hebben gezegd: “Logic will get you from A to B. Imagination will get you everywhere.”
