Als we ieder mensenleven zien als een verhaal, welke rol speel jij dan? Ben je de hoofdpersoon? Of houd je van iets meer bescheidenheid? Maar stel als wij allemaal de hoofdpersoon zijn in ons eigen verhaal, en jij de held bent? Dan wordt de vraag anders: Welk pad bewandel je? Waar bevind je je op dit pad?
Laten we er even van uit gaan, dat wij allemaal hoofdrolspelers zijn in ons eigen verhaal. We zijn allemaal helden.
Ken je het boek De held met de duizend gezichten? Daarin beschrijft Joseph Campbell de reis die wij allemaal afleggen. Zijn onze levens dan allemaal gelijk? Nee dat niet. Maar in de basis komen de stadia wel overeen.
Campbell beschrijft de parallel tussen de ontwikkeling en opbouw van verhalen én de ontwikkeling en stadia van onze persoonlijke levens. Campbell wijdde hier zelfs zijn leven aan. Hij onderzocht de ontwikkeling van verhalen in uiteenlopende mythes, sagen en sprookjes over de gehele wereld. Hij ontdekte daarin dat de held altijd een reeks vaste stappen doorloopt.
Nu weer terug naar jouw verhaal. In jouw verhaal ben jij die held.
De eerste stap van de held herken je misschien wel. Het is wanneer onze aandacht verschuift van de uiterlijke wereld naar de binnenwereld. We worden ons bewust van onze eigen manier van kijken, onze eigen manier van denken, voelen en ervaren. Herken je dat?
Er is een passage in het boek, waar Campbell deze stap beschrijft: “En deze innerlijke wereld is, zoals we uit de psychoanalyse weten, juist het kinderlijk onbewuste. Alle magie van de kindertijd en alle mogelijkheden die we als volwassene niet hebben kunnen realiseren, zijn daar aanwezig. Zulke gouden zaden sterven niet. Als slechts een fractie ervan aan het licht wordt gebracht, zouden we een wonderbaarlijke vermeerdering van onze krachten ervaren. Ons leven zou een verfrissende nieuwigheid krijgen.”
Geen stap richting volwassenheid, maar naar kindzijn. Is dat niet opvallend? Twee stappen terug. Een beweging voorwaarts door terug te kijken. Tijdreizen naar je kindertijd.
Het citaat doet me denken aan de kunstenaar Pablo Picasso die zei dat ieder kind een kunstenaar is. Hij zei dat het de uitdaging is om kind te blijven als we volwassen worden.
En daar ligt ook het luisteren naar je intuitie en creativiteit. En het vertrouwen op wat je voelt, beleeft en ervaart.
Herken je deze stap voor jezelf? Die eerste stap uit de reis van de held? Wat heeft het jou gebracht?