In mijn vorige blogartikel vergeleek ik het instuderen van een nieuw stuk met het leggen van een puzzel. We weten hoe de voorkant van de doos eruit ziet, maar eerst zullen de puzzelstukjes gelegd moeten worden. Tijdens het leggen van de puzzel zien we geleidelijk het resultaat ontstaan. We weten hoe dat werkt met een puzzel, maar hoe werkt het in onze muziekbeoefening?
Bij het leggen van een puzzel kunnen we een gevoel van vooruitgang ervaren. Ieder stukje telt omdat we daarmee dichter bij het resultaat komen en dát motiveert ons om verder te gaan. Precies dit willen we ook wanneer we oefenen. Hoe zorgen we ervoor dat we tijdens onze geduldige en vlijtige inzet een gevoel van continue vooruitgang blijven ervaren? De sleutel hiervoor ligt in de mate waarin we het resultaat los durven laten en ons richten op de kleinere delen. Als we ons teveel focussen op het resultaat (het stuk in het geheel) zullen we veel minder het gevoel van vooruitgang kunnen ervaren. Per saldo zit het echte leren op de kleinere delen en is het ook gemakkelijker in het klein de vooruitgang te herkennen. Twee vliegen in één klap. We leren niet alleen meer (of dieper) maar worden ook rijkelijk beloond voor onze inzet. Door op deze manier te oefenen wordt volhouden geen zaak van discipline, maar van toewijding aan iets kleins dat een gevoel van vooruitgang en succes kan geven.
“Een eenvoudig systeem voor je dagelijkse oefening” verder lezen