Geplaatst op

Het vacuüm van creativiteit

Soms denk ik – en ik moet bekennen dat ik een enorm cliché uit de kast haal – dat het internet soms lijkt op een reusachtig labyrinth. Zo’n labyrinth uit de Griekse mythologie, waar de Minotaurus is opgesloten vanwege gevaar voor zijn omgeving. Hij was namelijk aan gewend om mensenvlees te eten. Wie het labyrinth betreedt, kan de uitgang niet meer vinden. En dus …

Met die Minotaurus en het labyrinth bedoel ik eigenlijk de permanente stroom van zelfhulptips, adviezen van zelfhulpgoeroes of de How To’s in eindeloze variaties als je je op het internet begeeft. Ze hebben meestal één ding gemeen en dat is dat er iets moet veranderen om iets te kunnen bereiken. “Het vacuüm van creativiteit” verder lezen

Geplaatst op

Typ alsof je leven er van af hangt (en zorg dat je altijd een potlood bij de hand hebt)

Laatst vroeg ik mezelf af waarom ik wel mijn toonladders oefen op de piano, maar geen virtuositeitsoefeningen doe als ik ga schrijven of typen. Doordat ik ongeveer al mijn hele leven muziek maak is het lezen van blad een tweede natuur geworden; ik sta er niet meer bij stil. Wat visueel binnenkomt wordt bijna automatisch verwerkt tot hamerende vingers op zwart-witte toetsen.

Als schrijver ben ik een stuk minder virtuoos. Ik heb m’n toetsenbord nooit als domein gezien van ambachtelijkheid. Ik heb nooit blind leren typen en schrijf met een slapstickachtig ongemak dat veel weg heeft van de goedbedoelde maar onhandige capriolen van het hoofdpersonage (Charly Chaplin) in The Tramp. “Typ alsof je leven er van af hangt (en zorg dat je altijd een potlood bij de hand hebt)” verder lezen

Geplaatst op

“Having a likable narrator is like having a great friend”

Voor bloggen zijn er tal van adviezen beschikbaar, zoals hoeveel woorden een titel moet bevatten, wat de gemiddelde lengte van een succesvol artikel doorgaans is of hoe je overtuigt met de juiste argumenten. Ik snap dat wel, want in deze tijd van overdaad voel je je al snel een roepende in de woestijn. Hoe val je op? Hoe kun je efficiënter opvallen?

Als ik mijzelf betrap op deze gedachte, dan herinner ik me graag aan wat dichter Mark Nepo eens zei: ““Having a likable narrator is like having a great friend”” verder lezen

Geplaatst op

Waarom ik schrijf

Er zijn een heel aantal redenen om te schrijven en met schrijven bedoel ik niet meteen het schrijven van een boek of meesterwerk, maar het schrijven als een stukje en onderdeel van je eigen leven. Onlangs las ik Bird by Bird: Some Instructions on Writing and Life van Anne Lamott. Dit informatieve maar vooral ook persoonlijke en betrokken boek hielp mij om de reden(en) waarom ik schrijf nog eens onder de loep te nemen.

Excuus om te focussen
Elizabeth Gilbert beschrijft het in Big Magic: Creative Living beyond Fear treffend: “Waarom ik schrijf” verder lezen

Geplaatst op

Write, stop and copy it

Uit een lezing (Darmstadt lezing 1984) door componist Morton Feldman:

But the advice he [John Cage] gave me was the most important advice anybody ever gave me, and I’m going to give it to you. He said that it’s a very good idea that after you write a little bit, stop and then copy it. Because while you’re copying it, you’re thinking about it, and it’s giving you other ideas. And that’s the way I work. And it’s marvellous, just wonderful, the relationship between working and copying.

“Write, stop and copy it” verder lezen